Tereny zlokalizowane w okolicy Jeziora Długiego są dogodnym miejscem bytowania wielu gatunków nietoperzy, szczególnie tych, które są związane z wodą i lasem, jak: nocek wąsatek, nocek Brandta, karlik większy. Nad wodą są liczne siedliska komarów i muchówki, które stanowią podstaw ich pożywienia. Siedliska leśne mają dla nietoperzy duże znaczenie, gdyż wśród drzew zakładają one wiosną i latem swoje kolonie.
To jeden z największych krajowych gatunków nietoperzy. Długość jego ciała dochodzi do 8 cm, masa 21-30 g. Ma krótkie, rude futro o jednolitym zabarwieniu na całym ciele, ciemnobrązowy pysk, zaokrąglone, krótkie uszy oraz ciemne błony lotne. Borowiec wielki najchętniej poluje na terenach otwartych. Na łowy wylatuje bardzo wcześnie, w okresie jesiennym po południu, wykazuje dwa okresy aktywności łowieckiej, wieczorem i przed świtem. Lata szybko, na dużych wysokościach, lotem prostolinijnym z częstymi zwrotami i „nurkowaniami”. Chwyta i zjada w locie, przede wszystkim duże chrząszcze, motyle nocne, drobne muchówki. Dni letnie spędza w dziuplach, na strychach lub szczelinach budynków. Przed nadejściem zimy odbywa dalekie wędrówki na zimowiska (polskie populacje zimują na terenie Węgier, Słowacji, Szwajcarii).
Najmniejszy krajowy przedstawiciel rodzaju Myotis (dł. przedramienia 32-36,5 mm, masa 4-7 g). Ma futro koloru ciemnobrązowego, prawie czarnego, jaśniejsze w części brzusznej. Ciemne prawie czarne: pyszczek, krótkie uszy o wąskich koziołkach oraz błony lotne są jego cechą rozpoznawczą. Występuje na terenie całego kraju, jednak liczniej na południu, w rejonach górskich. Zasiedla różne środowiska: jest związany z lasami, terenami rolniczymi, wsiami, peryferiami miast, często występując w pobliżu dużych zbiorników wodnych. Poluje nocą, nad wodą lub przy koronach drzew, gdzie łapie w locie owady. Zimuje w piwnicach, jaskiniach lub kopalniach. Jest gatunkiem przeważnie osiadłym.
Jest nieco większy od nocka wąsatka (dł. przedramienia 33-38,2 mm, masa 5-7 g, z jaśniejszym futrem i podobną pigmentacją uszu oraz pyska. W Polsce występuje na całym terenie, jednak liczniej spotykany na terenach nizinnych. Jest ściśle związany z obszarami leśnymi. Na letnie kryjówki wybiera budynki stojące w lasach lub ich pobliżu, szczeliny w drzewach, oraz budki dla nietoperzy, rzadziej dziuple i budki lęgowe dla ptaków. Odżywia się głównie muchówkami. Zimuje w podziemiach i piwnicach. Jest gatunkiem przeważnie osiadłym